AŞK

Beraber geçiyorduk fırtınalı suları
Ne çok şey kaybediyorduk
Tutunmasak bakışlarımıza
İçimizde kayboluyorduk

Ayasofya’nın tahtı kapısında
Eriyordu zaman ve mekân aşk oluyordu
Bir tek imanımız vardı
Kalbimize başka bir şey almıyorduk


Tespih tanelerince çektiğimiz sabır
Ömrümüz ilme yol olsun diye
Uykusuz gecelere kandil oluyorduk
Elem neşrah leke sadrak

Geçiyorduk fırtınalı sulardan
Esselatu hayrun minennevm
Saf oluyordu melekler
Kanatlarına tutunuyorduk

Toplanacağımız güne andolsun
Alnımızdaki ak güllerden
Ellerimize bulaşmadı kırmızı
Zümrüt ışır evrene gözlerimizden